Decyzja o rozwodzie często wiąże się z obawami o przyszłość dzieci, w tym o ich sytuację finansową. Czy jednak aspekt ekonomiczny może przesądzać o tym, że rozwód nie powinien być orzeczony? Na to pytanie odpowiedział Sąd Najwyższy w wyroku z 17 grudnia 1999 r. (III CKN 850/99), podkreślając, że choć pogorszenie sytuacji materialnej dzieci może być następstwem rozwodu, nie jest to jedyny ani decydujący czynnik, który sąd bierze pod uwagę przy ocenie ich dobra. W tym artykule omówimy, w jaki sposób Sąd Najwyższy odniósł się do kwestii ekonomicznych w kontekście dobra dzieci, opierając się na przepisach Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.
Stan faktyczny – co wydarzyło się w sprawie?
W opisywanym orzeczeniu małżonkowie Barbara T. i Leonard T. wnieśli o rozwód. Sąd pierwszej instancji rozwiązał małżeństwo, nie obciążając winą żadnej ze stron. Pozwany Leonard T. zaskarżył wyrok, argumentując, że nie ustalono winy powódki za rozkład pożycia małżeńskiego, a sam rozwód, jego zdaniem, negatywnie wpłynął na sytuację materialną dzieci. W apelacji domagał się uznania, że to powódka jest winna rozpadu związku oraz wskazywał na finansowe trudności, które jego zdaniem miałyby uderzać w dobro dzieci.
Sąd Apelacyjny zmienił jedynie niektóre elementy wyroku, ustalając, że żaden z małżonków nie ponosi winy za rozkład pożycia. Jednocześnie stwierdzono, że rozwód nie kłóci się z dobrem dzieci, które są silnie związane emocjonalnie z matką i nie chcą więcej doświadczać konfliktów między rodzicami. Pomimo zarzutów pozwanego, Sąd Apelacyjny orzekł, że sytuacja materialna rodziny nie może stanowić jedynej przeszkody do orzeczenia rozwodu.
Kluczowy problem: Aspekt ekonomiczny a dobro dzieci
Podstawowym zarzutem, który pozwany Leonard T. przedstawił w kasacji, było stwierdzenie, że rozwód negatywnie wpływa na sytuację materialną dzieci, co sprzeciwia się ich dobru. Art. 56 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (k.r.o.) wyraźnie stanowi, że mimo zupełnego i trwałego rozkładu pożycia, rozwód nie może zostać orzeczony, jeśli wskutek niego miałoby ucierpieć dobro wspólnych małoletnich dzieci. Z tego powodu pozwany starał się wykazać, że pogorszenie sytuacji finansowej dzieci związane z rozwodem powinno skutkować odmową jego orzeczenia.
Sąd Najwyższy jednak odrzucił tę argumentację, uznając, że sama kwestia ekonomiczna nie może być decydującym czynnikiem, który przesądza o dobro dzieci. W orzeczeniu wskazano, że dobro dziecka należy oceniać nie tylko pod kątem materialnym, ale także emocjonalnym i psychicznym. Z tego powodu sądy muszą badać, czy rozwód nie osłabi więzi dzieci z rodzicem, z którym nie będą mieszkać, oraz czy rozwód nie wywoła dodatkowych napięć rodzinnych.
Wnioski z orzeczenia Sądu Najwyższego
Sąd Najwyższy stwierdził, że rozwód rodziców nie sprzeciwia się dobru dzieci, jeżeli poprawia ich stabilność emocjonalną, nawet jeżeli wiąże się z pewnym pogorszeniem sytuacji materialnej. Orzeczenie rozwodu w sytuacjach, gdzie małżeństwo przestało funkcjonować, a relacje między rodzicami są pełne konfliktów, może przynieść dzieciom korzyści, zwłaszcza w kontekście emocjonalnym.
Dobro dziecka, według Sądu Najwyższego, należy rozpatrywać kompleksowo – rozwód, mimo pewnych finansowych trudności, może być korzystny, jeżeli prowadzi do zakończenia napięć w rodzinie i zapewnia dzieciom spokojniejsze warunki do życia i rozwoju.
Chcesz wiedzieć więcej? Zapraszamy do kontaktu!
Zdjęcie: unsplash.com
The post Ekonomiczne konsekwencje rozwodu a dobro dzieci. appeared first on Wszystko o rozwodzie.